„JABRAARCHITECTS zrealizowali dla nas projekt domu jednorodzinnego. Projekt ze strony technicznej był bardzo dobrze przemyślany, grunt miał wiele płaszczów wodnych, wszystko zostało przewidziane. Dom jest bardzo funkcjonalny i energooszczędny. Ustawienie względem słońca jest idealne. Niesamowite jak to wszystko było przemyślane. Wisienką na torcie jest wyczucie estetyki i piękna pracowników biura projektowego. Sam nadzorowałem budowę domu. Architekt Pan Tomasz jak trzeba było służył ekspertyzą. Sam nie miałem wiedzy o tak ciekawych produktach na rynku. Ludzie którzy nie korzystają z takiej profesjonalnej pomocy tracą pieniądze moim zdaniem. Polecam, budowa domu z nimi to miła przygoda.”

Dom na wzgórzach powstał w krajobrazie urokliwej podrzeszowskiej wsi. Na działce o powierzchni nieco ponad 1000 m2, na obszarze o zróżnicowanej i bardzo ekstensywnej zabudowie zaprojektowaliśmy parterowy dom o prostej formie i funkcjonalnym wnętrzu, oferującym otwarte i jasne przestrzenie otwarte na krajobraz podrzeszowskich wzgórz. Różnorodne pod względem architektonicznym sąsiedztwo działki dało absolutną swobodę projektową co do geometrii dachu. Inwestorzy od zawsze myśleli o parterowym, nowoczesnym domu z płaskim dachem, więc o tradycyjnej formie domu z dachem dwuspadowym nie było mowy.

Wytyczne inwestorów co do formy ich przyszłego domu i określony przez nich program funkcjonalny, a także uwarunkowania geometryczne działki, analiza widokowa i warunków solarnych przełożyły się na oczywiste decyzje projektowe. Szczególnie ważne było zorientowanie domu w kierunku krajobrazu i otwarcie na atrakcyjny widok panoramy krajobrazu.
Elewacja domu, zaprojektowana w minimalistycznym stylu, doskonale współgra z otaczającym krajobrazem wzgórz, nie przyciągając nadmiernej uwagi i jednocześnie pozwalając naturze stać się głównym bohaterem. Proste linie, neutralne kolory, stonowane materiały – wszystko to tworzy harmonię z naturalnym otoczeniem. Dzięki temu budynek staje się tłem, a nie konkurencją dla malowniczych wzgórz, które go otaczają. Minimalizm w tym przypadku nie oznacza surowości, ale raczej elegancką dyskrecję – projekt skupia się na prostocie formy, unika zbędnych ozdobników, co sprawia, że dom staje się integralną częścią krajobrazu, a nie wyróżnia się z niego. Wykorzystanie naturalnych materiałów, jak drewno, kamień czy beton w stonowanych odcieniach, sprawia, że elewacja domu wtapia się w otoczenie, zamiast z nim rywalizować. Takie podejście pozwala, by widok na wzgórza pozostał centralnym punktem – to krajobraz jest gwiazdą tego miejsca, a dom pełni rolę subtelnego tła, które delikatnie otacza przestrzeń, tworząc wrażenie płynnego przejścia z wnętrza do natury.

W efekcie zaprojektowaliśmy dom o powierzchni 240m2, którego rzut oparty jest na prostokącie. W lewym skrzydle budynku zaplanowaliśmy dwustanowiskowy garaż i strefę wejściową do budynku. Centralną część domu stanowi strefa dzienna skierowana na ogród – pomieszczenia dyskretnie ukrytej kuchni połączone z jadalnią i salonem, które pomimo, że zorganizowane są na jednej przestrzeni, funkcjonują zupełnie oddzielnie. W części frontowej domu zorganizowaliśmy dużą garderobą, łazienkę oraz dwa przestronne pokoje, o których przeznaczeniu decydować będą właściciele w zależności od potrzeb.
Harmonia z naturą wprowadza do wnętrz spokój i komfort bycia, szczególnie w duchu minimalizmu, gdzie mniej znaczy więcej. Naturalne materiały, takie jak drewno, czy kamień, w połączeniu z neutralną paletą barw, tworzą przestrzeń wolną od zbędnych bodźców, sprzyjającą wyciszeniu. Proste formy, ograniczona ilość dekoracji i funkcjonalność każdego elementu pozwalają skupić się na tym, co naprawdę istotne, jednocześnie utrzymując poczucie harmonii i bliskości z naturą.

Widok z kuchni na krajobraz wzgórz to nie tylko estetyczny atut, ale także element wpływający na atmosferę wnętrza.  Korzystanie z kuchni z widokiem na krajobraz to codzienna dawka relaksu i inspiracji. Poranna kawa smakuje lepiej, gdy można ją wypić, spoglądając na łagodnie falujące krajobrazy, a gotowanie staje się prawdziwą przyjemnością, gdy otacza nas naturalne światło i kojąca zieleń. Taka przestrzeń sprzyja nie tylko kulinarnym eksperymentom, ale także chwilom wytchnienia – oddech między kolejnymi obowiązkami, podziwianie zachodzącego słońca podczas rodzinnej kolacji czy leniwe weekendowe śniadanie w blasku porannego słońca to momenty, które sprawiają, że dom nabiera wyjątkowego charakteru. Widok na wzgórza tworzy atmosferę spokoju i harmonii, czyniąc kuchnię sercem domu – miejscem, gdzie chce się przebywać, gdzie rozmowy płyną naturalnie, a każda chwila staje się odrobinę bardziej wyjątkowa.

Salon z widokiem na wzgórza to przestrzeń, która łączy komfort wnętrza z pięknem natury. To miejsce, w którym można odpocząć po intensywnym dniu, zanurzając się w miękkim fotelu i podziwiając zmieniający się krajobraz za oknem. Każda pora dnia wnosi do wnętrza inną atmosferę – poranne światło dodaje energii, popołudniowe słońce ociepla przestrzeń, a wieczorem wzgórza skąpane w zachodzącym słońcu tworzą nastrojowy, niemal malarski pejzaż. Przyjemność korzystania z takiego salonu to także możliwość delektowania się chwilą – filiżanka herbaty w towarzystwie zapierających dech widoków, wieczory spędzone przy kominku z panoramą natury w tle czy wspólne spotkania z bliskimi w otoczeniu, które sprzyja relaksowi i rozmowom. Przeszklone ściany lub duże okna sprawiają, że granica między wnętrzem a światem zewnętrznym się zaciera, dając poczucie przestrzeni i swobody. To salon, w którym każda chwila nabiera wyjątkowego charakteru, a codzienność staje się przyjemniejsza – niezależnie od tego, czy jest to leniwe popołudnie z książką, czy wieczór w gronie przyjaciół z widokiem na rozgwieżdżone niebo nad wzgórzami.

Taras to prawdziwa oaza spokoju, miejsce, w którym codzienność zwalnia, a natura staje się częścią domowego życia. To przestrzeń idealna zarówno na leniwe poranki z filiżanką aromatycznej kawy, jak i na wieczorne chwile relaksu przy zachodzącym słońcu. Każdy sezon wnosi tu coś wyjątkowego – wiosną i latem można cieszyć się ciepłem promieni słonecznych i świeżym powietrzem, jesienią podziwiać paletę złocistych barw, a zimą owijać się kocem i delektować widokiem ośnieżonych wzgórz. Taki taras sprzyja odpoczynkowi i spotkaniom – rodzinne obiady na świeżym powietrzu, wieczory z przyjaciółmi pod gwiazdami czy chwile tylko dla siebie, z książką i dźwiękiem natury w tle. To miejsce, gdzie można się zatrzymać, odetchnąć głęboko i poczuć prawdziwą harmonię.

W prawym skrzydle znajduje się strefa nocna domowników – duża sypialnia otwarta na ogród, garderoba i przestronna łazienka. Wnętrza w budynku są bardzo dobrze doświetlone naturalnym światłem, ponieważ na całej szerokości kuchni, jadalni i salonu budynek otwiera się całkowitym przeszkleniem na duży zewnętrzny taras i panoramę widokową krajobrazu. Dla uzyskania większego poczucia przestrzeni w całej strefie dziennej została podniesiona wysokość sufitu.
Sypialnia to przestrzeń, w której każdy dzień zaczyna się i kończy w otoczeniu kojącej natury. Poranne promienie słońca wpadające przez okno delikatnie budzą ze snu, a widok rozciągających się po horyzont wzgórz sprawia, że wstaje się z poczuciem spokoju i harmonii. Wieczorem, gdy świat zwalnia, można zasypiać, podziwiając gwiazdy nad rozciągającym się krajobrazem lub wsłuchując się w dźwięki natury. To miejsce sprzyjające relaksowi – wystarczy uchylić okno, by poczuć świeże powietrze i cieszyć się ciszą, przerywaną jedynie szumem wiatru lub śpiewem ptaków. Sypialnia z takim widokiem staje się prawdziwym azylem – miejscem, w którym odpoczynek jest głębszy, a każda chwila spędzona w łóżku, z książką lub filiżanką herbaty, nabiera wyjątkowego charakteru.

Odbicia krajobrazu w wielkich szybach domu to prawdziwa magia – jakby natura przenikała do wnętrza, tworząc wrażenie jedności z otoczeniem. Wielkie okna, przez które widać zmieniający się krajobraz, nie tylko wprowadzają do wnętrza naturalne światło, ale także pozwalają poczuć bliskość natury w każdym detalu. W zależności od pory dnia, krajobraz odbija się w szybach, tworząc dynamiczną grę światła, barw i form, która z każdą chwilą zmienia swój charakter. Rano, gdy słońce wschodzi nad horyzontem, widok za oknem może zlewać się z jego odbiciem, tworząc wrażenie, jakby wnętrze płynnie przechodziło w naturę. Wieczorem z kolei odbicia w oknach mogą potęgować magię zachodzącego słońca, przyciągając wzrok i dając poczucie, że każdy fragment przestrzeni – zarówno ten wewnętrzny, jak i zewnętrzny – jest częścią większej całości. Taki efekt sprawia, że przestrzeń wypełnia się nie tylko krajobrazem, ale i uczuciem nieustannego połączenia z naturą. To jakby otwarte drzwi do świata za oknem, które nie kończy się na ramie okna, lecz przenika w każdy zakamarek wnętrza. Dzięki temu wnętrze staje się bardziej przestronne, tętni życiem, a naturalny krajobraz jest jak obraz, który nieustannie zmienia się na tle szyb.

Elewacja domu, będąca połączeniem grafitowego drewna, szkła i białego tynku, tworzy elegancką i nowoczesną kompozycję, która jednocześnie wpisuje się w minimalizm i podkreśla harmonię z otaczającym krajobrazem. Grafitowe drewno dodaje ciepła, tekstury i głębi, jednocześnie nadając elewacji elegancki, ale stonowany charakter. Jego ciemny odcień stanowi doskonałe tło dla innych materiałów, wprowadzając subtelną równowagę z naturalnym światłem i zmieniającym się krajobrazem. Drewno w tym przypadku pełni rolę akcentu, który nie przytłacza, ale wprowadza do architektury przyjemną organiczność, łącząc się z naturą. Szkło, wkomponowane w projekt, zapewnia przestronność i otwartość, umożliwiając przenikanie światła do wnętrza oraz oferując malowniczy widok na otoczenie. Duże przeszklenia dodają lekkości całej kompozycji, a odbicia krajobrazu w szkle dodatkowo zacierają granicę między domem a naturą. Szkło pozwala na płynne przejście pomiędzy wnętrzem a zewnętrznym światem, zwiększając poczucie przestronności. Biały tynk pełni rolę neutralnego, ale efektownego tła, które podkreśla prostotę formy i nadaje elewacji świeżości. Jego jasny kolor kontrastuje z ciemniejszym drewnem, tworząc subtelną grę między chłodnymi a ciepłymi odcieniami. Tynk, dzięki swojej gładkiej powierzchni, wprowadza do przestrzeni elegancki minimalizm, który jednocześnie nie konkuruje z otaczającym krajobrazem, a raczej doskonale się z nim zgrywa. Całość tej elewacji to spójne połączenie surowych, naturalnych materiałów z elegancką prostotą, które razem tworzą nowoczesny, ale nienachalny wygląd budynku, harmonijnie wpisujący się w krajobraz wzgórz.

Elewacja frontowa jest prosta i elegancka, subtelnie komponując się z otaczającym krajobrazem nie przytłaczając go swoją formą. Jej minimalistyczny design, oparty na czystych liniach, nie przytłacza, lecz w naturalny sposób harmonizuje z pejzażem. To wizytówka nowoczesnej, nienachalnej architektury, która  spotyka się z klasycznym pięknem natury, tworząc spójną całość. Taka elewacja staje się nie tylko wizualnym akcentem, ale również odzwierciedleniem szacunku dla otoczenia, w którym żyjemy i mieszkamy.

Elewacja boczna, widoczna od strony drogi, zachowuje prostotę i harmonię, tworząc subtelną kompozycję, która nie przyciąga uwagi, ale jednocześnie wyróżnia się swoją elegancją. Tynk i deski w zestawieniu z prostą bryłą tworzą spójną całość, której minimalizm pozwala jej wkomponować się w otoczenie, nie dominując nad nim. Tynk, w stonowanych, neutralnych kolorach, może stanowić tło, które harmonizuje z naturalnymi barwami krajobrazu, podczas gdy deski, użyte w odpowiednich miejscach, wprowadzają ciepło i teksturę, łagodząc surowość tynku. Dzięki temu elewacja ma nieco organicznego charakteru, jakby była częścią natury, mimo swojej nowoczesnej formy. Prosta kompozycja brył podkreśla funkcjonalność i elegancję budynku, jednocześnie pozwalając mu zintegrować się z otoczeniem. Z perspektywy drogi całość może wydawać się bardzo stonowana i elegancka, ale przy bliższym spojrzeniu dostrzec można subtelną grę między materiałami, która dodaje elewacji wyjątkowego charakteru. To architektoniczne podejście pozwala na zachowanie spokoju i prostoty, nie rezygnując jednak z wyrafinowanego wyrazu.